Wrocław 2012, wydanie 1, format 165 x 230, objętość 737 str., oprawa miękka
Ze wstępu:
"Rodzina Pasteurellaceae Pohl 1981 zaklasyfikowana została do typu Proteobacteria, klasy Gammaproteobacteria oraz rzędu Pasteurellales [Garrity i in. 2005]. Należą tu Gram-ujemne drobne pałeczki lub ziarniako-pałeczki długości 0,4-2 um, nieruchome i nie wytwarzające przetrwalników. Są to bakterie tlenowe lub względnie beztlenowe, a ich typowym miejscem bytowania są błony śluzowe układu oddechowego, pokarmowego oraz rozrodczego kręgowców (głównie ssaków i ptaków). Mogą powodować zakażenia u ludzi oraz innych ssaków, a także ptaków i gadów. Niektóre gatunki bakterii z tej rodziny mają duże znaczenie ekonomiczne jako patogeny zwierząt gospodarskich {Songer, Post 2005].
Analiza sekwencji genu 16S rRNA wykazała, że Pasteurellaceae stanowią zwarta jednostkę taksonomiczną, dającą się łatwo odróżnić od filogenetycznie najbliżej stojących rodzin: Enterobacteriaceae, Yibrionaceae oraz Aeromonadaceae [Dewhirst i in. 1992]. Mimo wielu badań przeprowadzonych w ostatnich latach taksonomia rodziny Pasteurellaceae wciąż nie jest ostatecznie ustalona, a grupa ta podlega ciągłym rewizjom systematycznym. Obecnie do Pasteurellaceae należy 67 zatwierdzonych gatunków zgrupowanych w 15 rodzajach (http://www. the-icsp.org/taxa/Pasteurellaceaelist.htm), jednak sądzi się, że istnieje jeszcze co najmniej 40 taksonów wymagających dalszych badań filogenetycznych [Christensen 2004b]. Również w obrębie poszczególnych rodzajów wiele gatunków ma niepewną pozycję taksonomiczną.
Do najważniejszych rodzajów w obrębie rodziny Pasteurellaceae należą (w nawiasach podano liczbę gatunków): Actinobacillus (17),
Avibacterłum (5), Bibersteinia (1), Gallibacte-rium (4), Haemophilus (12), Histophilus (1), Mannheimia (5) oraz Pasteurella (12). Uważa się, że wiele gatunków z omawianej rodziny wykazuje przystosowanie do poszczególnych zwierząt-gospodarzy, a nawet do specyficznych miejsc w organizmie gospodarza [Bisgaard 1993].
U psów i kotów stwierdzono kilka gatunków należących do Pasteurellaceae (tab. 1). Niektóre z nich (Pasteurella canis, P. stomatis, P. dagmatis, Haemophilus haemoglobinophilus, H.felis) wydają się być drobnoustrojami związanymi głównie (lub nawet wyłącznie) z tymi zwierzętami, natomiast P. multocida (z podgatunkami P. multocida subsp. multocida, P. mul-tocida subsp. septica i P. multocida subsp. gallicida) oraz P. pneumotropica występują u wielu gatunków gospodarzy. Od psów i zwierząt kołowatych (w tym dzikich) izoluje się ponadto szczepy o niewyjaśnionej do końca pozycji systematycznej, reprezentujące osobne
taksony w obrębie rodziny Pasteurellaceae: Bisgaard Taxon 16, 45 i 46 oraz Pasteurella sp. B [Mutters i in. 1985, Bisgaard 1993, Christensen i in. 2005].
Na podstawie wyników badań przeprowadzonych przez różnych autorów [Hellmann i in. 1987, Biberstein i in. 1991, Van Sambeek i in. 1995, Muhairwa i in. 2001a, Forsblom i in. 2002] wykazano, że u kotów dominującym drobnoustrojem z omawianej rodziny jest Pasteurella multocida, natomiast u psów - P. canis. Pozostałe gatunki Pasteurellaceae izolowane są od tych zwierząt rzadziej. W dostępnym piśmiennictwie istnieją jednak dość duże rozbieżności dotyczące częstotliwości występowania gatunków bakterii z rodziny
Pasteurellaceae u różnych gospodarzy. Wymienieni autorzy prezentują różne opinie na temat częstości izolacji od zwierząt mięsożernych poszczególnych podgatunków P. multoci-da. Wspomniane różnice mogą być spowodowane czynnikami
geograficznymi, brakiem standaryzacji metod diagnostycznych oraz odmiennymi celami badań (określanie nosicielstwa bakterii u zwierząt zdrowych lub izolacja z przypadków zakażeń). Ponadto, większość wspomnianych autorów stosowała wyłącznie fenotypowe metody identyfikacji, które w przypadku Pasteurellaceae okazują się często niepewne [Kuhnert i in. 2000, Christensen iin. 2004a]...."
Książka
-
Autor:
Jarosław Król
-
ISBN:
978-83-7717-108-0