Ocena funkcjonowania tarczycy przez pomiar stężenia tyroksyny specyficznej tyreotropiny oraz przeciwciał antytyreoglobulinowych w surowicy psów w stanie eutyreozy i hipotyreozy
Wrocław 2013, wydanie 1, format 165 x 230, objętość 76 str., oprawa miękka
Pierwsze przypadki zaburzeń funkcjonowania tarczycy sygnalizowane były w literaturze medycznej już od końca XIX w., kiedy to w 1874 r. William Guli (nadworny lekarz brytyjskiej Królowej Wiktorii) opisał przypadki obrzęku śluzakowatego i otępienia u wcześniej zdrowych kobiet. W 1912 r. Hashimoto opisał zapalenie Hmfocytarne tarczycy, które nazwał autoimmunologicznym, dopiero w roku 1956 Roitt wykazał w tej chorobie występowanie przeciwciał przeciwtarczycowych we krwi. W 1914 r. Kendall skrystalizował hormon tarczycy (tyroksynę), a w 1927 r. niezależnie od siebie
Harring-ton i Barger donieśli o zsyntetyzowaniu tyroksyny i wstępnych wynikach jej zastosowania. Dopiero w roku 1952 Pitt-Rivers i Gross odkryli trójjodotyroninę, a 18 lat później (1970 r.) Braverman, Ingbar i Sterling opisali endogenne powstawanie trójjodotyroniny z tyroksyny. Condlirre w 1963 r. uzyskał oczyszczoną tyreotropinę. Lata 70. ubiegłego stulecia to także rozwój endokrynologii weterynaryjnej. Chociaż pierwsze doniesienia o chorobach tarczycy u psów (głównie niedoczynności) pojawiająsię już w latach 50. ubiegłego stulecia, to dopiero badania Siegeladotyczące niedoczynności tarczycy upsów [ 1974] i pierwszy podręcznik dotyczący chorób endokrynologicznych psów tegoż autora z 1977 r. zapoczątkowały większe zainteresowanie tym tematem badaczy oraz klinicystów.
Książka
-
Autor:
Jarosław Popiel
-
ISBN:
978-83-7717-040-3