Rośliny strączkowe w rolnictwie integrowanym

średnia: 0.0 ocen: 0

19,90 PLN

Produkt dostępny!

Rośliny strączkowe w rolnictwie integrowanym

Autor, Redaktor: , Andrzej Kotecki

Waga produktu: 0.200 kg

Realizacja zamówienia: 48 godzin

EAN: 9788377170953

Wysyłka od: 9.00 PLN

Wydawca: Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu

KUP TERAZ!

Wrocław 2012, wydanie 1, format 165 x 235, objętość 62 str., oprawa miękka
Urynkowienie polskiego rolnictwa, które miało miejsce po 1989 roku, spowodowało odejście od gospodarki płodozmianowej i znaczne zmniejszenie liczby uprawianych gatunków. Efektem tych zmian jest wzrost udziału zbóż w strukturze zasiewów do ponad 74%, a w niektórych rejonach nawet do 80%. Utrzymanie tego modelu gospodarowania będzie skutkowało wzrostem nakładów na przemysłowe środki produkcji. W wielu rejonach kraju liczba uprawianych w gospodarstwie gatunków ograniczona jest do 2 lub 3- Na Dolnym Śląsku od wielu lat rzepak uprawiany jest po zbożach, zaś po rzepaku przychodzą zboża, co w konsekwencji prowadzi do nasilenia występowania chwastów, chorób i szkodników. Już dziś dużym zagrożeniem w przypadku upraw rzepaku jest kiła kapus' ciana, a dla zbóż choroby podsuszkowe. Skrajnym przykładem uproszczeń w zmianowaniu są monokultury uprawy kukurydzy.
W gospodarstwach, oprócz liczby uprawianych gatunków, dużym niebezpieczeństwem w utrzymaniu żyzności gleb na obecnym poziomie jest ograniczenie bądź nawet całkowite zaniechanie wprowadzania do gleby resztek pozbiorowych - przede wszystkim słomy. Dotychczas była ona wykorzystywana jako ściółka, a w latach nieurodzaju jako pasza. Zmniejszenie pogłowia bydła spowodowało, że słoma stała się uciążliwym odpadem, który często jest spalany na polu. Obecnie przeznacza się ją na potrzeby energetyczne i wywozi poza gospodarstwo kosztem dużych nakładów. Koncerny energetyczne zobowiązane są do realizacji wskaźników wynikających z NCW, w celu osiągnięcia 15% udziału energii pochodzącej ze źródeł odnawialnych w strukturze energii finalnej brutto w 2020 r. Takie postępowanie może niebawem doprowadzić do spadku zawartości próchnicy w glebie i obniżenia żyzności.
Tym niekorzystnym zjawiskom można przeciwdziałać poprzez wprowadzenie do płodozmianu roślin strączkowych uprawianych w siewie czystym, mieszankach zbożowo-strączkowych bądź w międzyplonach. Niestety, areał uprawy roślin strączkowych w okresie transformacji ustrojowej w Polsce zmniejszył się, według danych FAO STAT, z 385 tyś. ha w 1989 r. do 102 tyś. ha w 2010 r. Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi podjęło w ramach programu wieloletniego Ulepszanie krajowych źródeł białka roślinnego, ich produkcji, systemu obrotu i wykorzystania w paszach próbę zainteresowania rolników uprawą roślin strączkowych w Polsce. Propagowaniu tej idei ma służyć konferencja Rośliny strączkowe w rolnictwie integrowanym organizowana przez Uniwersytet Przyrodniczy we Wrocławiu (Katedra Szczegółowej Uprawy Roślin), Uniwersytet Przyrodniczy w Poznaniu (Katedra Agronomii) i Centralny Ośrodek Badania Odmian Roślin Uprawnych (Stacja Doświadczalna Oceny Odmian w Zybiszowie). Konferencja jest finansowana ze środków Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, a organizatorzy żywią nadzieję, że przyczyni się do powrotu ros'lin strączkowych na polskie pola. Prof. dr hab. Andrzej Kotecki

Postęp biologiczny w hodowli roślin strączkowych Edward S. Gacek Problemy w agrotechnice roślin strączkowych Jerzy Szukała Współrzędna uprawa roślin strączkowych ze zbożami, Marcin Kozak, Władysław Malarz, Andrzej Kotecki Znaczenie roślin strączkowych w zmianowaniu Władysław Malarz, Marcin Kozak, Andrzej Kotecki