Wrocław 2014, wydanie 1, format 170 x 240, objętość 104 str., oprawa miękka
Zwiększanie areału upraw roślin strączkowych w Polsce ma szczególne znaczenie w świetle dużego uzależnienia produkcji zwierzęcej od importu śruty sojowej pochodzącej z roślin GMO. Aktualnie Polska importuje ponad 2,2 min ton śruty sojowej, a rodzime źródła białka pokrywają potrzeby paszowe w 23%. Wzrost areału uprawy roślin strączkowych do 500 tys. ha pozwoli ograniczyć import śruty sojowej o 20% przy produkcji białka paszowego na poziomie 250 tys. ton. Należy zaznaczyć, że przyrost areału uprawy roślin strączkowych ograniczy nie tylko import pasz, ale zmniejszy udział zbóż w strukturze zasiewów i stworzy korzystniejsze warunki siedliskowe do uprawy innych gatunków roślin.
Siedlisko pełni funkcję plonotwórczą względem roś
lin uprawnych, a jego zasoby są ograniczone nie tylko przez zawartość dostępnych dla roślin składników pokarmowych, ale też jako przestrzeń użytkowa. Dlatego ważne jest wykorzystanie w pełni naturalnych zasobów środowiska w istniejących agroekosystemach.
Urynkowienie polskiego rolnictwa, które miało miejsce po 1989 r„ spowodowało odejście od gospodarki płodozmianowej i dramatyczne zmniejszenie liczby uprawianych gatunków. Efektem tych zmian jest wzrost udziału zbóż w strukturze zasiewów do ponad 74%, a w niektórych rejonach nawet do 80%. Utrzymanie tego modelu gospodarowania będzie skutkowało wzrostem nakładów na przemysłowe środki produkcji.
Tym niekorzystnym zjawiskom można przeciwdziałać poprzez wprowadzenie do płodozmianu roślin strączkowych uprawianych w siewie czystym, mieszankach zbożowo- -strączkowych bądź w międzyplonach. Niestety, areał uprawy roślin strączkowych pastewnych w
okresie transformacji ustrojowej w Polsce zmniejszył się, według danych GUS, z 385 tys. ha w 1989 r. do 157 tys. ha w 2011 r. Dlatego Ministerstwo Rolnictwa i Rozwoju Wsi uruchomiło na lata 2011-2015 wieloletni program pn. „Ulepszanie krajowych źródeł białka roślinnego, ich produkcji, systemu obrotu i wykorzystania w paszach”, którego cel stanowi zwiększenie areału upraw roślin strączkowych i poprawa bilansu wysokobiałkowych pasz.
Niniejsze opracowanie jest efektem 3-letnich badań prowadzonych w latach 2011— 2013 w ramach programu „Ulepszanie krajowych źródeł białka roślinnego, ich produkcji, systemu obrotu i wykorzystania w paszach” zadanie 3.5. Wpływ nawożenia słomą i uprawy w mieszankach na plonowanie i jakość nasion roślin strączkowych.
Książka
-
ISBN:
978-83-7717-169-1
-
Redaktor:
Andrzej Kotecki