Atlas chwastów dla praktyków
98,00
PLN
Oddajemy do rąk Czytelników pierwszą z dwóch monografii. Pierwsza część poświęcona jest między innymi kierunkom rozwoju współczesnego sadownictwa (rozdział pierwszy), teorii rozwoju regionalnego, klastrom i teorii przedsiębiorstw rodzinnych (kolejne rozdziały monografii). W dalszych rozdziałach zaprezentowano wsparcie dla sadownictwa z funduszy europejskich, a także znaczenie kapitału społecznego (zaufania i gotowości do współpracy) w badanych gospodarstwach, jak również stan wyposażenia gospodarstw sadowniczych w środki produkcji oraz podejmowane działania innowacyjne w zakresie produktu, dystrybucji, ceny i promocji. W drugiej części monografii, która ukaże się za rok, znajdą się między innymi kwestie dotyczące teorii gospodarstwa domowego, jego zasobów i motywów działania.
Procesy umiędzynarodowienia polskiej gospodarki wynikające zarówno z wstąpienia Polski w struktury UE, jak i procesu otwarcia gospodarki sprawił, że polska wieś, rolnictwo, a w tym i sadownictwo, przeżywa w ostatnich latach proces modernizacji. Modernizacja ta związana jest, z jednej strony, z rozwojem infrastruktury społecznej, biznesowej i technicznej wynikającej między innymi z implementacji polityki wspólnotowej takiej jak Polityka Spójności oraz Wspólna Polityka Rolna, z drugiej zaś jest wynikiem inwestycji samych sadowników.
Sadownictwo jest jednym z najdynamiczniej wzrastających gałęzi rolnictwa. Dostarcza owoców, które stanowią niezbędny składnik diety człowieka. Świeże owoce stanowią źródło witamin oraz składników mineralnych. Aby zredukować ryzyko wystąpienia chorób cywilizacyjnych, zalecane1 jest zwiększenie spożycia owoców oraz, między innymi, zmniejszenie zawartości cukrów prostych i chlorku sodu w diecie. Jedną z cech światowego sadownictwa jest trwający od II wojny światowej wzrost produkcji owoców. Największy wzrost produkcji miał miejsce w Chinach (z 57 min ton w 1995 r. do 80 min w 2005 r.)2. W Polsce obszary wiejskie stanowią 93,2% powierzchni kraju (29 139,8 tys. ha), mieszka na nich 38,6% ludności (14,7 min), a równocześnie uprawy trwale stanowią 329 tysięcy ha (1,05% powierzchni użytków rolnych dane dla 2009 r.). Według Powszechnego Spisu Rolnego z 2002 roku działalność rolniczą w Polsce prowadziło ponad 2933 tys. gospodarstw rolnych,
1 A. Wojtczak, Zdrowie publiczne wyzwaniem dla systemów zdrowia XXI wieku, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2009, s. 84.
2 Prognozuje się, że w 2010 roku produkcja owoców w Chinach osiągnąć może 100 min ton. E. Makosz, Wizja rynku owocowego w Polsce, [w:] XLIV Zjazd Sadowników, Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach, Skierniewice 2005, s. 5-12.
w tym powyżej 1 ha było ich ponad 1956 tys.3 (z tej grupy jedynie 745 tys. gospodarstw posiada wielkość ekonomiczną większą lub równą 2 ESU), co stanowi 25,4% wszystkich gospodarstw. W przypadku gospodarstw sadowniczych wartość 2 ESU osiąga ponad 90% gospodarstw
Zachodzące w gospodarce zmiany skłaniają część sadowników do poszukiwania alternatywnych kierunków rozwoju (intensyfikacji produkcji, rezygnacji z działalności na rzecz innej, przekazania gospodarstwa następcy itp.). Prowadzone od połowy lat 90. ubiegłego wieku badania (publikowane w polskiej literaturze ekonomicznej) dotyczące rodzinnych małych i średnich przedsiębiorstw pomijają rodzinne gospodarstwa sadownicze jako ważne podmioty gospodarujące na obszarach wiejskich. Istotne jest określenie potencjału tych gospodarstw w dwóch wymiarach: gospodarstw produkcyjnych oraz gospodarstw domowych4.
W najbliższych latach gospodarstwa sadownicze będą zmuszone do sprostania nasilającej się konkurencji zarówno na rynku krajowym, jak i na rynkach wschodnich, na których polscy sadownicy sprzedają znaczną cześć produkcji owoców. Sadownictwo staje bowiem przed perspektywą z jednej strony wzrastających kosztów robocizny, kosztów inwestycyjnych, a z drugiej zmniejszających się cen owoców5. Jedną z możliwych strategii gospodarstw sadowniczych, ograniczającą negatywny wpływ wskazanych czynników, jest zwiększenie wydajności produkcji z 1 ha oraz poprawa jakości owoców. Sadownictwo stanowi również jedną z tych gałęzi polskiego rolnictwa, w której jest relatywnie wysoki udział technologii oraz najwyższy odsetek osób prowadzących gospodarstwa sadownicze posiadających wykształcenie wyższe.
Procesy umiędzynarodowienia polskiej gospodarki wynikające zarówno z wstąpienia Polski w struktury UE, jak i procesu otwarcia gospodarki sprawił, że polska wieś, rolnictwo, a w tym i sadownictwo, przeżywa w ostatnich latach proces modernizacji. Modernizacja ta związana jest, z jednej strony, z rozwojem infrastruktury społecznej, biznesowej i technicznej wynikającej między innymi z implementacji polityki wspólnotowej takiej jak Polityka Spójności oraz Wspólna Polityka Rolna, z drugiej zaś jest wynikiem inwestycji samych sadowników.
Sadownictwo jest jednym z najdynamiczniej wzrastających gałęzi rolnictwa. Dostarcza owoców, które stanowią niezbędny składnik diety człowieka. Świeże owoce stanowią źródło witamin oraz składników mineralnych. Aby zredukować ryzyko wystąpienia chorób cywilizacyjnych, zalecane1 jest zwiększenie spożycia owoców oraz, między innymi, zmniejszenie zawartości cukrów prostych i chlorku sodu w diecie. Jedną z cech światowego sadownictwa jest trwający od II wojny światowej wzrost produkcji owoców. Największy wzrost produkcji miał miejsce w Chinach (z 57 min ton w 1995 r. do 80 min w 2005 r.)2. W Polsce obszary wiejskie stanowią 93,2% powierzchni kraju (29 139,8 tys. ha), mieszka na nich 38,6% ludności (14,7 min), a równocześnie uprawy trwale stanowią 329 tysięcy ha (1,05% powierzchni użytków rolnych dane dla 2009 r.). Według Powszechnego Spisu Rolnego z 2002 roku działalność rolniczą w Polsce prowadziło ponad 2933 tys. gospodarstw rolnych,
1 A. Wojtczak, Zdrowie publiczne wyzwaniem dla systemów zdrowia XXI wieku, Wyd. Lekarskie PZWL, Warszawa 2009, s. 84.
2 Prognozuje się, że w 2010 roku produkcja owoców w Chinach osiągnąć może 100 min ton. E. Makosz, Wizja rynku owocowego w Polsce, [w:] XLIV Zjazd Sadowników, Instytut Sadownictwa i Kwiaciarstwa w Skierniewicach, Skierniewice 2005, s. 5-12.
w tym powyżej 1 ha było ich ponad 1956 tys.3 (z tej grupy jedynie 745 tys. gospodarstw posiada wielkość ekonomiczną większą lub równą 2 ESU), co stanowi 25,4% wszystkich gospodarstw. W przypadku gospodarstw sadowniczych wartość 2 ESU osiąga ponad 90% gospodarstw
Zachodzące w gospodarce zmiany skłaniają część sadowników do poszukiwania alternatywnych kierunków rozwoju (intensyfikacji produkcji, rezygnacji z działalności na rzecz innej, przekazania gospodarstwa następcy itp.). Prowadzone od połowy lat 90. ubiegłego wieku badania (publikowane w polskiej literaturze ekonomicznej) dotyczące rodzinnych małych i średnich przedsiębiorstw pomijają rodzinne gospodarstwa sadownicze jako ważne podmioty gospodarujące na obszarach wiejskich. Istotne jest określenie potencjału tych gospodarstw w dwóch wymiarach: gospodarstw produkcyjnych oraz gospodarstw domowych4.
W najbliższych latach gospodarstwa sadownicze będą zmuszone do sprostania nasilającej się konkurencji zarówno na rynku krajowym, jak i na rynkach wschodnich, na których polscy sadownicy sprzedają znaczną cześć produkcji owoców. Sadownictwo staje bowiem przed perspektywą z jednej strony wzrastających kosztów robocizny, kosztów inwestycyjnych, a z drugiej zmniejszających się cen owoców5. Jedną z możliwych strategii gospodarstw sadowniczych, ograniczającą negatywny wpływ wskazanych czynników, jest zwiększenie wydajności produkcji z 1 ha oraz poprawa jakości owoców. Sadownictwo stanowi również jedną z tych gałęzi polskiego rolnictwa, w której jest relatywnie wysoki udział technologii oraz najwyższy odsetek osób prowadzących gospodarstwa sadownicze posiadających wykształcenie wyższe.
Wstęp
1. Stan i kierunki rozwoju sadownictwa w Polsce - lata 1999-2010
1.1. Rozwój sadownictwa na ziemiach polskich
1.2. Region Grójca i Warki - obszar skoncentrowanej produkcji sadowniczej
1.3. Znaczenie sadownictwa w Polsce
1.4. Struktura odmianowa w gospodarstwach sadowniczych w UE
1.5. Struktura odmianowa w gospodarstwach sadowniczych w Polsce w latach 1999-2009
1.6. Sytuacja ekonomiczna w gospodarstwach sadowniczych w Polsce
1.7. Podsumowanie
1.8. Bibliografia
2. Teoretyczne podstawy rozwoju regionalnego
2.1. Pojęcie regionu w naukach społecznych i ekonomicznych
2.2. Koncepcja konkurencyjności regionów
2.3. Zakres więzi instytucjonalnej jako element konkurencyjności regionu
2.4. Determinanty rozwoju regionalnego
2.5. Zrównoważony rozwój regionalny
2.6. Podsumowanie
2.7. Bibliografia
3. Teoria konkurencyjności terytorialnej
3.1. Teoria kręgów Johanna von Thtinena
3.2. Teoria dystryktów przemysłowych Marshalla
3.3. Klastry jako instrumenty wsparcia rozwoju regionalnego - koncepcja M. Portera ..
3.4. Klasyfikacja klastrów w świetle kosztów transakcyjnych
3.5. Rozwój inicjatyw klastrowych i klastrów
3.6. Szanse i bariery rozwoju polskich klastrów - wyniki badań PARP
3.7. Klastry rolnicze i rolno-przemysłowe
3.8. Podsumowanie
3.9. Bibliografia
4. Miejsce rodzinnych przedsiębiorstw i gospodarstw sadowniczych
w systemie gospodarczym
4.1. Relacje gospodarstwo domowe i rodzinne przedsiębiorstwo (gospodarstwo) rolne .
4.2. Istota przedsiębiorstw rodzinnych
4.3. Specyfika rodzinnych przedsiębiorstw i gospodarstw rolniczych
4.4. Otoczenie konkurencyjne gospodarstw sadowniczych w warunkach gospodarki rynkowej
4.5. Organizacje i przedsiębiorstwa sieciowe
4.6. Łańcuch wartości w rodzinnych przedsiębiorstwach
i gospodarstwach sadowniczych
4.7. Podsumowanie
4.8. Bibliografia
5. Zaufanie i gotowość współpracy sadowników w regionie Grójca i Warki
5.1. Wprowadzenie
5.2. Kapitał zakumulowany w społeczności i człowieku - kapitał społeczny
5.3. Znaczenie wspólnoty
5.4. Współpraca i zaufanie jako fundamenty kapitału społecznego
- badania Centrum Badania Opinii Społecznej (CBOS)
5.5. Kapitał społeczny w rolnictwie - wyniki ogólnopolskich badań porównawczych
w rolnictwie
5.6. Współpraca i zaufanie jako fundamenty kapitału społecznego
- badania empiryczne w gospodarstwach sadowniczych rejonu Warki i Grójca
5.7. Podsumowanie i wnioski
5.8. Bibliografia
6. Charakterystyka instrumentów wsparcia gospodarstw sadowniczych
w latach 2004-2013 ze szczególnym uwzględnieniem powiatu grójeckiego i badanej populacji
6.1. Wprowadzenie
6.2. Wsparcie krajowe
6.3. Fundusze europejskie
6.4. Wykorzystanie funduszy unijnych w badanych gospodarstwach sadowniczych
6.5. Podsumowanie
6.6. Bibliografia
7. Wyposażenie gospodarstw sadowniczych w wybrane maszyny i urządzenia
7.1. Wyposażenie gospodarstw sadowniczych w środki transportu
7.2. Możliwości przechowalnicze w badanych gospodarstwach sadowniczych
7.3. Podsumowanie
8. Zasoby pracy w badanych gospodarstwach sadowniczych regionu Grójca i Warki
8.1. Wprowadzenie
8.2. Zasoby pracy gospodarstw sadowniczych - wyniki badań w rejonie Grójca i Warki .,
8.3. Podsumowanie
8.4. Bibliografia
9. Innowacyjność działań gospodarstw sadowniczych
9.1. Wprowadzenie
9.2. Innowacyjność w działaniach gospodarstw sadowniczych w rejonie Grójca i Warki ..
9.3. Współpraca sadowników z organizacjami branżowymi
9.4. Współpraca właścicieli gospodarstw sadowniczych z innymi organizacjami
9.5. Podsumowanie
9.6. Bibliografia
10. Prawdopodobieństwo zdarzeń gospodarczych w gospodarstwach sadowniczych z zastosowaniem modeli logitowych
10.1. Wprowadzenie
10.2. Modele dla gospodarstw sadowniczych
10.3. Podsumowanie
Podsumowanie i wnioski
Aneks
Książka
-
Autor:
Wojciech Pizło
-
Format:
170 x 240 mm
-
ISBN:
978-83-7583-349-2
-
Liczba stron:
235
-
Oprawa:
Miękka
-
Rok wydania:
2011
-
Wydanie:
1
Inne produkty z tej serii:
Fizjologia roślin Wprowadzenie
48,00
PLN
Ale drzewa!
44,60
PLN
Rośliny chronione Flora Polski
52,10
PLN
Rośliny Ilustrowana encyklopedia
11,00
PLN
Atlas dzikich kwiatów
38,30
PLN
Rośliny Polski
64,20
PLN
Zioła Nowa encyklopedia
41,60
PLN
Biologia komórki roślinnej tom 2 Funkcja
69,70
PLN
Encyklopedia Fakty Rośliny
10,70
PLN
