Struktura przestrzenna i społeczna terenów rekreacyjnych w osiedlach mieszkaniowych Wrocławia z lat 70.-80. ubiegłego stulecia
Wrocław 2011, wydanie 1, format 210 x 297, objętość 272 str., oprawa miękka
Środowisko, w którym mieszkamy, jest tą cząstką otaczającej nas przestrzeni, która w największym stopniu wpływa na nasze życie - jego subiektywnie odbieraną jakość i związaną z nią satysfakcję lub jej brak. Stwierdzenie to - tak oczywiste, że aż banalne - inspiruje badaczy wielu dziedzin nauki do poszukiwania odpowiedzi na pytanie - jak owa przestrzeń powinna być ukształtowana i dlaczego.
Przestrzeń, o której mówimy, nazywana jest najczęściej środowiskiem mieszkaniowym (określanym też środowiskiem zamieszkania) lub habitatem. Pojęcie to definiowane jest ró
żnie - w koncepcji habitatu F. Grunfelda środowisko mieszkaniowe obejmuje „całą przestrzeń użytkowaną regularnie i z pewną częstotliwością przez jednostkę, grupę osób czy społeczność dla jej działalności i komunikowania się"1. Według Borowik (2003) „pod pojęciem środowisko mieszkaniowe rozumiana jest całość elementów fizykoprzestrzennych, społecznych i kulturowych współkształtujących obszar codziennych działań, aktywności i ruchliwości przestrzennej człowieka oraz determinujących jego postawy jako użytkownika tego obszaru". G. Schneider--Skalska (2004) definiuje środowisko mieszkaniowe jako ogół wszystkich czynników ożywionych i nieożywionych, mniej więcej jednolitych na danym terenie, służących realizacji potrzeb wynikających z podstawowej funkcji mieszkania, oddziałujących na mieszkańców i ulegających zmianom pod ich wpływem.
W prezentowanej pracy podjęto problematykę związaną z
przestrzenią wspólną w śrocfo-wisku mieszkaniowym mającą cechy przestrzeni społecznej.
Pojęcie przestrzeń społeczna określane, rozumiane i definiowane jest różnie, w różnych dziedzinach nauki. W naukach społecznych przyjmuje się, że istnieje ona w ramach innego porządku ontologicznego niż przestrzeń fizyczna i jej rozmiarów nie da się określić. Zakłada się, że jej podstawa wiąże się z tworzeniem różnych całości społecznych o charakterystycznych cechach, na które wpływ mają czynniki przyrodnicze i społeczne związane m.in. z kulturą i gospodarką. Przy określaniu takiej przestrzeni odwołujemy się do działań indywidualnych i zbiorowych społeczeństwa, do wartości nadawanych przestrzeni przez jednostki i grupy społeczne, do czynnika własności - prawnej lub symbolicznej, do cech ludzi, którzy przestrzeń zajmują lub użytkują, w tym do cech kultury lokalnej, wreszcie do szeroko rozumianych cech
określających kategorię „miejsce" (Jałowiecki 1988, Karwińska 2008). Takie rozumienie przestrzeni społecznej sprawia, że w dziedzinach nauk społecznych bada się, różnymi metodami, przede wszystkim określone powyżej jej aspekty. [...] Ze wstępu
Książka
-
Autor:
Lis Aleksandra
-
ISBN:
978-83-7717-043-4