Warszawa 1998, wydanie 1, format 240 x 220, objętość 311 str., oprawa twarda
Podręcznik uwzględnia problematykę potrzebną studentom do studiowania przedmiotu „Radiologia kliniczna" oraz szczegółową radiodiagnostykę chorób psów, kotów i koni, potrzebną lekarzom zajmującym się leczeniem tych gatunków zwierząt. Jest zatem przeznaczony zarówno dla studentów, jak i lekarzy weterynarii. Poprzedni mój podręcznik, a zarazem ostatni polski podręcznik radiologii weterynaryjnej - „Rentgenodiagnostyka weterynaryjna" — został wydany przez PWRiL w 1977 roku. Dwadzieścia lat w historii dyscypliny wiedzy liczącej 100 lat to długi okres. Radiologia weterynaryjna jako nauka bardzo się w tym czasie rozwinęła. W Polsce radiologia jako przedmiot nauczania przechodziła w tym okresie zmienne koleje losu. Na Wydziale
Weterynaryjnym SGGW w Warszawie nie była ona przez kilka lat nauczana, ponieważ zajmując się zwierzętami „luksusowymi" nie służyła ochronie socjalistycznej produkcji zwierzęcej. Wraz z prywatyzacją lecznictwa zwierząt powstały liczne prywatne lecznice, niektóre wyposażone w gabinety rentgenowskie, a wielu lekarzy weterynarii zajęło się leczeniem małych zwierząt. Są oni świadomi tego, że nowoczesna diagnostyka jest nie do pomyślenia bez radiologii.
Znajomość radiodiagnostyki jest bowiem potrzebna nie tylko tym lekarzom, którzy wykonują badania rentgenowskie, ale i tym, którzy kierując pacjentów na takie badania, korzystają ze zdjęć i opisów rentgenowskich. Grupa hipiatrów jest znacznie mniej liczna, niemniej jednak byli oni zawsze silnie motywowani wykonywaniem badań rentgenowskich wiedząc, jak ważna jest radiodiagnostyka w ortopedii koni. Podręcznik „Rentgenodiagnostyka weterynaryjna" jest obecnie
dostępny jedynie w nielicznych egzemplarzach w bibliotekach. Moi studenci zabiegali od kilku lat o jego wznowienie. Ponownym wydaniem książki zainteresowane było również Państwowe Wydawnictwo Rolnicze i Leśne. Wraz z Wydawnictwem doszliśmy do wniosku, że ze względu na rozwój radiodiagnostyki weterynaryjnej, jak i zmianę priorytetów w polskiej weterynarii, niecelowa byłaby edycja uzupełnionego i poprawionego drugiego wydania, a konieczne jest nowe opracowanie podręcznika. Liczna jest grupa osób, których życzliwość i praca przyczyniła się do powstania tej książki. Pragnę im wszystkim wyrazić swą wdzięczność. Dziękuję moim Kolegom z Katedry Chirurgii Zwierząt Wydziału Weterynarii SGGW w Warszawie, przede wszystkim moim współpracownikom z Pracowni Radiologii i Ultrasonografu, a szczególnie kierownikowi Pracowni Pani dr n. wet. Barbarze Blenau za nieocenioną pomoc przy wyborze radiogramów i Panu dr n. wet. Tadeuszowi
Narojkowi za udostępnienie wyników badań usg.
Dziękuję Kolegom z Kliniki Chirurgu Małych Zwierząt (kierownik dr n. wet. Krystyna Ratajska) i z Kliniki Chirurgii Dużych Zwierząt (kierownik prof. dr hab. n. wet. Zdzisław Kłos) za udostępnianie wyników badań klinicznych i rozpoznań śródoperacyjnych. Dziękuję Kolegom z Zakładu Anatomii Patologicznej (kierownik prof. dr hab. n. wet. Elżbieta Malicka) za udostępnienie rozpoznań pośmiertnych. Niektóre spośród radiogramów dotyczące chorób koni zostały mi łaskawie przekazane przez naczelnego lekarza Torów Wyścigów Konnych w Warszawie Pana dra Adama Wąsowskiego za co jemu i jego współpracownikom dziękuję. Pragnę również podziękować Paniom z Państwowego Wydawnictwa Rolniczego i Leśnego za inicjatywę i koordynację prac, dobrą współpracę w trakcie przygotowania podręcznika do druku i troskę o estetyczną stronę książki oraz Pani
Wandzie Fijałkowskiej za kompetentną redakcję merytoryczną.
Książka
-
Autor:
Wojciech Empel
-
ISBN:
83-09-01692-1